Interview Isabelle van Lieshout

“Sinds een jaar of twee durf ik pas echt zeggen dat ik kok ben. Na het afstuderen aan mijn master-opleiding, ben ik onderzoek gaan doen naar de achtergrond van voedsel. Ik volgde een permacultuur cursus en deed mee aan de SFYN-academie (Slow Food Youth Network). Met dat project volgende we gedurende een half jaar alle stappen van het voedselsysteem. Zo bezochten we onder andere biodynamische boeren. Het was zo’n boeiende ervaring omdat er ook gesprekken ontstonden tussen de verschillende partijen met allemaal andere doelen.

Al een hele tijd zitten er verschillende projectjes in mijn hoofd. ‘dien’ is er daar één van. In dit project staan alle zintuigen centraal die bijdragen aan onze ervaring van smaak. Zo zal de koffie uit onze favoriete tas drinken, ook daadwerkelijk lekkerder smaken. Een persoonlijk verhaal met eten heeft iedereen. We kennen allemaal die momenten wanneer we iets in onze mond steken en terugdenken aan een gebeurtenis.

Mijn oma en moeder spelen een grote rol in mijn ontdekking naar smaken. Voor mijn 21ste verjaardag besloot mijn moeder een kookboek te maken van al haar en mijn grootmoeders gerechten uit mijn jeugd. Mijn oma was dementerend en mijn mama stelde zich als doel om al oma's oude gerechten opnieuw te maken en te bewaren. Zo maakte mijn moeder een keer een oude spaghettisaus. Toen ik een hap nam, zat ik opnieuw aan de keukentafel van mijn oma. Dat recept hebben we dan toegevoegd aan het kookboek. Mijn Oma, Dien, is uiteindelijk overleden, maar door haar gerechten blijft ze toch nog een beetje leven.

Binnen het project ‘Dien’ voegen we naast koken en eten, ook andere elementen toe. Zo ontwerpt Andrea Bos een collectie van functionele schorten voor specifieke ambachten en werken we samen aan een schort voor in keuken. Naast de functionaliteit, is het ook de bedoeling schortdrager zich er zelfzeker in voelt. Tussen de drie events zal het schort ook evolueren aan de hand van feedback. Daarnaast heb ik keramiek terug opgepikt en creëerde ik verschillende objecten voor deze diners. Het is een voorproces dat onlosmakelijk verbonden is aan tafelen. Ik maakte speciaal een set van borden die in elkaar zullen passen zoals een trein. Het is een hele fijne toevoeging aan het geheel.

Samenwerken doe ik ontzettend graag, daarom zal ik met andere artiesten werken tijdens het project. Het wordt een collectief gegeven. De drie concepten zijn zo verschillend van elkaar en dat is mede dankzij toevoegingen van de anderen. Bij Crispy, Crunchy, Creamy zullen Jago en Jonas een soundscape creëren. Hierbij is het de bedoeling dat deze soundscape afspeelt samen met geluiden van in de keuken en van aan tafel. Hoe dit zal klinken weet ik nog niet, maar het gaat tof worden. Een toevallige bijkomstigheid, waar ik pas later achter kwam, is dat dit ook de sterfdag is van mijn oma dien. Extra bijzonder voelt dat precies.
Voor de tweede avond, Recollecting Food wil ik mensen vragen hun favoriete tas mee te nemen om uit te drinken en hoop ik dat iedereen verhalen zal delen met elkaar. Daarnaast heb ik ook wat mensen gevraagd iets te komen voordragen wat gaat over herinneringen en eten, en maakt ook iemand een kunstwerk wat zal bijdragen aan deze intieme avond. Zelfs mijn mama komt mee koken, en zo voelt de cirkel helemaal rond.
Tot slot tracht Brood Manifest, dat ik samen met Stephanie doe, een soort sociaal project te zijn, dat mensen verbindt aan de hand van brood. Er zijn zo veel verschillende soorten brood ter wereld en toch zijn ze allemaal van dezelfde ingrediënten gemaakt.

Ik vind het heel spannend, maar heel fijn om dit samen met anderen te mogen doen. Het is heerlijk dat er een ruimte is waarbinnen ik dit project kan doen. Als er mensen zijn die aan dit of toekomstige projecten willen werken, mogen zij mij altijd contacteren. Ik blijf op zoek naar nieuwe creatieve partners.”

‘dien kookt’ gaat door op 11, 18 en 25 juli 2024 in Het Bos.