Hotub Collective maakt in juli een nieuwe performance in Het Bos. Ze tonen het resultaat op 12 oktober tijdens Vruchtbare Grond. Leen Hammenecker geeft het collectief feedback als coach. Danku OPENDOEK om deze coaching aan te bieden!
We stelden Hotub enkele vragen:
Beschrijf hoe kunst belangrijk is voor de samenleving.
Met verbeelding maken kunstenaars de brug tussen realiteit en fictie, als een beeldende oefening om wat absurd lijkt te integreren in de werkelijkheid. Kunstenaars zijn de narren van de samenleving die niet enkel vanuit de marge, maar ook van binnenuit hun podium als tussenruimte gebruiken om zowel het denkbare als woordeloze te verbeelden. Ze breiden de grenzen van het dagelijkse uit met datgene waarvan je nog niet wist dat je het miste. Ze gedragen zich als getuigen van een realiteit om daarna een persoonlijk verslag uit te brengen waarbij wezenlijke commentaren, kritiek, obsessieve observaties en esthetische keuzes zich steeds tussen het imaginaire en het reële bewegen.
Waar haalt Hotub zijn inspiratie vandaan?
Iedereen van Hotub heeft een verschillende achtergrond. Van textiel tot theater, van schilderkunst tot installatie. Daardoor benaderen we onze collectieve ideeën op verschillende manieren. Hierdoor kom je op plekken waar je anders niet zou komen. We trachten een wereld te creëren waar er allemaal kleine deeltjes van elk van ons in zitten, maar die door de combinatie iets nieuws vormen. Naast dat we elkaar inspireren is het voor ons ook heel belangrijk dat er dingen van de ‘echte’ wereld in onze wereld binnensijpelen. Dat kan zijn door een gesprek dat een van ons op straat met iemand had, een nieuwsartikel, een beeld, een gebeurtenis.
Beschrijf je droomproject:
In ons droomproject:
vallen Laura haar sculpturen nooit om,
laat Luka nooit een stilte vallen,
zijn Lena haar kostuums nooit te klein,
schrijft Maartje altijd in rijm,
is Elia’s camera vergroeid met haar hand,
werd hotub met vijf hoofdletters geschreven,
werden we een groot succes,
waren we misschien zelfs met zes.