Emma van Haastert zal in juni op residentie komen in Het Bos om dan op te treden tijdens het Vruchtbare Grond festival in september.
We stelden Emma enkele vragen:
Wat verwacht je te leren tijdens je residentie op de Bosacademie?
Ik zou mezelf graag serieuzer leren nemen als kunstenaar. Ik kijk uit naar het ontmoeten van andere makers en om ideeën uit te wisselen met andere disciplines. Daarnaast lijkt het me heel fijn een afgebakende periode aan een project te kunnen werken. Ik heb een einddoel nodig om te beginnen creëren, als een soort hond die een bal toegeworpen krijgt en die kom ik dan hopelijk zo goed mogelijk terug brengen.
Waar vind je inspiratie?
Ik ben heel geïnteresseerd in menselijk gedrag en alle verschillende manieren waarop mensen uiting geven aan hun gevoelsleven (of niet). Ik onderzoek graag het onderhuidse, de diepere lagen die minder vaak worden aangeraakt of weggestopt. De rafelranden, het minder flatteuze, de ongefilterde mens.
Helpt kunst je op andere gebieden in je leven?
Enorm! Kunst houdt mijn blik open. De eeuwige perspectiefwisselingen van hoe naar dingen te kijken, het loszeven van essenties. Soms kan het leven voelen als een voorspelbare cadans, daar kan ik een beetje verdrietig van worden en als ik vervolgens een goed boek lees of een mooi toneelstuk zie, weet ik weer hoe anders naar dingen te kijken. Alsof ik een platenspeler was die vastzat in een bepaalde groef, en daar weer uit ben gehaald. Heerlijk vind ik dat gevoel. Het helpt me ook geconnecteerd te blijven voelen met anderen. Hoe fijn is het als je naar een concert gaat en een hele zaal hun adem voelt inhouden bij die ene mooie zin.