Nathalie Van Meirvenne

resident Bosacademie

Nathalie verblijft in de concertzaal van Het Bos. Je kan haar werk ontdekken tijdens Vruchtbare Grond op 26 september.

We stelden Nathalie enkele vragen...

Waar vind je inspiratie?

Gezien ik actief ben in heel wat velden (hedendaagse klassieke muziek, balfolk, experimentele improvisatie, oude muziek, lesgeven, zang, muziektheater ...) en steeds fijne mensen ontmoet en mij met prachtige creatieve mensen omring, heb ik een onuitputbare bron aan inspiratie waar veel kruisbestuiving mogelijk is. Ideeën genoeg.

Mijn grootste uitdaging ligt in het kanaliseren van die ideeën en van mijn energie. Mijn hoofd zit soms zo vol dat er jammer genoeg uiteindelijk niets gebeurt.

Ik ben ook voortdurend verwonderd door objecten en kleine geluiden. Sinds ik begon met lesgeven, zie ik die verwondering ook bij kinderen en volwassenen. Wat kan zand, een blaadje, een rietje, een strijkstok, een band, een schoen allemaal muzikaal betekenen? Er is zo een wonderlijke wereld vol klanken rond ons en ik vind het super inspirerend om daar mee te spelen. Ik vind het ongelooflijk leuk om als fluitiste in een compositie of improvisatie aan de slag te gaan met de kleinste veranderingen in kleur, dynamiek, samenklank, etc. Steeds die grenzen opzoeken en mezelf uitdagen vind ik de max.

De teksten die ik schrijf komen dan weer voort uit de eigen ervaring. Ik maak veel woordmopjes en speel ook in liedteksten graag met de taal. Tijdens het schrijven heb ik het niet altijd door en geniet ik ervan om mijn gedachten lyrisch te verwoorden, maar achteraf verschiet ik soms wel echt van wat ik heb neergeschreven. Het zijn interessante momenten van zelfreflectie. Is het echt allemaal zo donker in mijn hoofd? Is dit hoe ik mij voel? Best intens.

Kan je wat vertellen over jouw technieken om creatieve blokkades te overwinnen?

Rust, ruimte en harde deadlines! Het spreekt elkaar misschien tegen, maar het werkt wel het beste, want ik ben een ramp als het aankomt op prioriteiten stellen. Als een deadline dichterbij komt (net zoals bij dit project), moet ik noodgedwongen al mijn andere projecten een pitje lager zetten zodat ik tijd en (denk)ruimte heb om aan dit project te werken. Dan lukt het me vaak wel om al die energie te kanaliseren.

Ook met vrienden praten en lekker ontspannen vind ik heel belangrijk (en doe ik naar mijn goesting nog veel te weinig). En dansen. Dansen maakt mijn hoofd even leeg en laadt mijn batterij op.

Wat zijn jouw favoriete en minst favoriete onderdelen van de professionele kunst?

Mijn minst favoriete aspect is denk ik het netwerken of althans de nood voelen om dat te moeten doen. Ik vind het zo eng en ik vind mezelf helemaal niet goed in 'small talk'. Een project van een ander verkopen doe ik met liefde, maar mezelf verkopen vind ik heel moeilijk. Ook ben ik vaak heel energetisch (omdat ik wat nerveus en enthousiast ben) en dan vertel ik weer net te veel details (net zoals hier, vermoed ik...). Maar als je mij aanspreekt en ik voel veiligheid, dan mag je je verwachten aan een heel oprecht en warm gesprek.

Daarnaast vind ik sociale media ook moeilijk. Ik heb (bewust) reeds 2 jaar geen smartphone meer. Ik heb wel nog instagram en facebook waar ik ook af en toe post, maar gebruik het voornamelijk om andere projecten en artiesten te volgen. Omdat ik zelf niet zo regelmatig post en zie dat anderen dat wel doen, heb ik vaak het gevoel dat ik niet genoeg doe en dat ik actiever zou kunnen zijn op dit platform.

Tot slot, de zelfkritiek. Ik denk dat de grootste criticus als kunstenaar, nog steeds jezelf is. En ik ben vaak niet zo aardig voor mezelf.

Wat is het meest favoriete onderdeel van jouw kunstpraktijk?

PERFORMEN! Ik voel me nergens zo rustig, zo in mijn element, zo levend, zo gelukkig, zo thuis als op een podium. Als al het werk gebeurd is en er ruimte komt om te spelen met de muziek, met je collega's op en naast het podium, met het publiek... dat is gewoon echt genieten. Oh en steeds opnieuw verwonderd worden door de kunde van de geluidstechniekers die het allemaal zo goed doen klinken, het licht dat de performers nog net wat meer doet stralen, de uiteenlopende locaties die last-minute ideeën teweeg brengen en de warme ontvangst. Het feit dat mijn job inhoudt dat ik op hoog niveau met zo veel coole, toffe, intelligente, creatieve, lieve mensen kan samenwerken, is onbetaalbaar.

Mijn job voelt aan als een emotionele rollercoaster met heel wat diepe dalen, maar vooral ook met hoge pieken. Ik word steeds geprikkeld om te willen bijleren en mezelf en mijn omgeving te verrijken. Dat is misschien dan nog het mooiste aspect van mijn beroep.