Kom, perform!

achtergrond: Mama's Open Mic

Het is opnieuw Mama’s Open Mic in Het Bos. Elke tweede dinsdag van de maand kunnen beginnende artiesten er het podium claimen. Vanaf 20u worden de inschrijvingen geopend. Eens je als performer bent ingeschreven, kom je in de line-up terecht. Als je aan de beurt bent, krijg je drie minuten de kans om je eigen ding te doen voor een opgewarmd en ontvankelijk publiek. Poëzie, proza, een lied, een audio, een artistieke vriend of vriendin die je uit zijn of haar schulp probeert te krijgen: breng het mee.

De open sfeer is het gouden hart van Mama’s Open Mic. Die sfeer wordt gekneed door de gastvrouw/-heer bij aanvang van de avond. Zij/hij enthousiasmeert het publiek. Nog voor de eerste performer op het podium heeft gestaan, wordt er al repeterend geklapt en aanmoedigend gefloten. Dit gegeven werkt goed. Het publiek is opgewarmd, nieuwsgierig en steeds benieuwd naar de volgende performer die het lef heeft om iets te proberen en op het podium te gaan staan.

Als performer moet je echt dat podium op willen. En ook al is het je eerste keer, ook al voel je je kwetsbaar of net onoverwinnelijk: het is een veilige plek. Want zoals Mama’s Open Mic het zelf omschrijft: ‘no negative – ism and phobias at Momma’s house.’ Er zijn geen beperkingen in leeftijd, nationaliteit, inkomen, … en steeds worden de ongeschreven regels/grenzen gerespecteerd. Dat geeft een beschermend gevoel. Voor toeschouwer én performer. En dat daagt net uit.

Mama’s Open Mic werd acht jaar geleden opgericht door Elisabeth Severino Fernandes om jonge (spoken word-) artiesten te ondersteunen. In het begin ging de avond om de twee weken door in Mama Matrea. Naast een eerste festival in de Zomerfabriek, heeft MOM nu het Bos als uitvalsbasis en wordt er om de twee maanden een avond in Brussel georganiseerd. Elke editie zijn er naast de Open Mic’ers drie vaste gasten, gekozen door de organisatie zelf. Voor meer info over MOM en toekomstige gasten: https://www.facebook.com/mamas.openmic/

We zagen de eerste avond hoe een deelnemer iets prachtigs bracht terwijl niemand het verwachtte. De afstand tussen het publiek en de artiest is minder groot dan op andere evenementen. Het is gewoon de perfecte oefenruimte.” (Ali Azzouz)