Anthe Hermans

Anthe Hermans (BE) woont en werkt in Antwerpen. In 2017 studeerde ze af in de Vrije Kunsten aan Sint Lucas Antwerpen. Haar focus ligt sterk op de dualiteit tussen observeren en geobserveerd worden, en hoe dit onze sociale omgang in de huidige visuele cultuur bepaalt. Ze gebruikt voornamelijk video’s, foto’s en installaties om haar onderzoek rond on- en offline, privé en publiek, en de relatie camera-mens visueel vorm te geven. De dubbele rol die een (smartphone) camera hier telkens in speelt en de cultuur die daarmee gepaard gaat (Instagram, Facebook, TikTok, etc.), gebruikt ze regelmatig als uitgangspunt.

Anthe zal tijdens haar residentie haar blik richten op de voorwerpen die ons observeren, om daar emoties op te projecteren. Hiervoor ontwikkelt ze een video installatie waar ze statische objecten tot leven wekt met geluiden, kledij en beelden die geïnspireerd zijn op de Drag (Queen) Culture.

Deze camerapoppen dragen een fascinerende dualiteit met zich mee: ze zijn ontwikkeld om te observeren, maar nemen nu center stage. Anthe verbindt zich sterk met drag culture en de tools die daarin worden gehanteerd. Hier wordt op een theatrale manier gespeeld met beeldvorming rond vrouwelijkheid en gender. Dit spel wil ze doortrekken naar statische objecten en alledaagse technologie op een heel persoonlijke manier. De band die Anthe heeft met die voorwerpen is ontstaan door de nood om haar gevoelens publiek te maken en te kanaliseren. De installatie beschouwt ze deels als het terug toe-eigenen van deze geprojecteerde gevoelens.

Alle makers zitten in hetzelfde schuitje als het aankomt op nieuwe richtingen te onderzoeken en te verkennen, met de obstakels en overwinningen vandien. We vragen onze residenten naar hun visie op enkele quotes uit het werk 'Truisms' van kunstenares Jenny Holzer en 'Rules for Students and Teachers' van John Cage en Sister Corita Kent.

You are completely guileless in your dreams.
Within my work process, an idea takes shape at night, in a state between half-asleep and half-awake, between laptop cables, never-ending playlists and abandoned screens. In a hazy state that marks both an escape from reality and an escape inward I let loose of any fears or preconceptions of what a work should look like.

Change is valuable because it gives the oppressed a chance to be tyrants.
Things are changing in the world (the feminist movement, BLM, climate change, …). But sometimes it feels like change takes a lot of time and it goes slow. That really frustrates me. When my frustration becomes anger, I would like to be a tyrant or better: a Titan, a gigantic man-eating humanoid. In my tyranny I would swallow straight white cis men, taking them way down the slippery slide of my roaring belly’s intestines, leaving only at the end organic smelling fertilizer. (Attack on Titans)

Description is more valuable than metaphor.
I like a good visual description. It is sometimes more telling than a whole metaphor. I am a visually inclined person who likes to collect, structure and archive images in different ways (chronological, following a narrative, by subject or color), this kickstarts my artistic practice. These images are saved onto my hard drive and are printed out and stored in dossier maps. I use this method to deal with the massive amount of images that I see every day. By letting them pass before my eyes on a screen and through my hands the digital and physical become two important elements in my work that merge together.

^{‘Truisms’ - Jenny Holzer 1983
‘Truisms’ zijn een paar honderd uitspraken van politieke, sociale, filosofische of moralistische aard. Soms zijn het 'open deuren', soms geven zij stof tot nadenken. De uitspraken zijn niet de persoonlijke meningen van Holzer. Sommige uitspraken of opvattingen zijn tegenstrijdig, maar samen geven ze een afspiegeling van de werkelijkheid. Holzer zegt: "Ik dacht dat het geheel een redelijk betrouwbaar portret zou kunnen zijn van de manier waarop de dingen zijn in de wereld, omdat al deze tegenstrijdige meningen tegelijkertijd bestaan".}

^{‘10 rules for Students and Teachers’ - Sister Corita Kent 1967
Componist John Cage gebruikte een lijst met tien regels voor studenten en leraars, die opgesteld waren door zeefdruk-kunstenares, docente en non Sister Corita Kent. Kent maakte de lijst als onderdeel van een project in een cursus die ze gaf in 1967-1968. Sommige van de regels van Kent’s lijst doen ook denken aan de ‘Oblique Strategies’ van muzikant Brian Eno en de schilder Peter Schmidt (die we onze zomerresidenten-muziek voorlegden). Neem nu regel nummer zes, "Nothing is a mistake," die doet denken aan Oblique Strategy "Honor thy error as a hidden intention."}