Als we konden kiezen, stel dat het aan ons lag, wanneer we zelf konden bepalen waaraan en waaraf, we kunnen het niet met volle zekerheid weten, mogelijk missen we stelligheid doordat we aanvoelen nooit alle factoren in het handje te hebben, maar beeld je in dat we het helemaal zelf voor het zeggen hadden, de kans is reëel dat we een huis zouden bouwen dat we Het Bos noemden, dat we in dat huis rare vogels zouden uitnodigen om voor andere vogels te komen zingen, dat we een toog zouden optrekken waaraan mensen zich boven water konden houden, dat we iemand zouden vragen om koffie te branden, meer koffie te branden, dat we de deur zouden openzetten voor mensen die op de muur willen tekenen, op de garagepoort, de toiletrolhouder, de brandblusser en het urinoir, iets van Amok, Prada, King Kanker en Mama, dat we de tafel zouden dekken voor mensen op de vlucht, we zouden een podium bouwen voor Oona Libens, voor Ras G, Fia Fiell, Black speaks Back en pakweg Anne La Berge op 24 november, een feestzaal voor Abondance, we zouden vragen stellen aan mensen als Sunny Bergman, Linton Kwesi Johnson, Ruth Beckermann en de Betere Bioboer: ‘Hoe gaat het daarbuiten? Hoe wordt de wereld ingericht?’
Stel dat we dát konden kiezen, dat het aan ons lag hoe de wereld eruit zag, dat we zelf konden bepalen waaraan en waaraf, we kunnen het niet met volle zekerheid weten, mogelijk missen we stelligheid doordat we aanvoelen nooit alle factoren in het handje te hebben, maar beeld je in dat we het helemaal zelf voor het zeggen hadden, de kans is groot dat we geheel van nul zouden beginnen.
Deze tekst, door onze eigen Wannes Cré, werd gepubliceerd in onze najaarsbrochure van 2018.